Az mı öfkeden avaz avaz bağırdım sokaklarında,
Az mı gözyaşlarımı akıttım sahil boyu..
Kalbim duracak gibi oldu defalarca,
Ya da ne ayrılıklar yaşadım o aynı bankta..

Az mı aşka geldim batan güneşi izlerken,
Az mı batan güneşle, benim de içimin güneşi battı..
İsyanlarıma, acı çığlıklarıma, az mı şahit oldun?

Gemiler selam düdüklerini çalarken birbirlerine,
Benim isyan bayraklarım asılıydı güvertelerinde..
Benim, çığlıklarıma karşıydı selamları sanki..

Sen, ben en iyi anlayan,
Sen, benim en iyi dostum,
Sevincimde,üzüntümde yanımda olan tek şey..
Ah İzmir,
Döndür artık güzelliğini yüzüme..
Artık senin güzelliğin, yüzüme vursun ışıl ışıl…

İzmir – 19.12.2006