Ne sevgiden ne de sevdadan anlarsın
iki damla yaş görünce gözlerinde sevdiğini sanırsın
ne merhamet ne de vicdana dair bir ses vardır yüreğinde
bıraktım artık senin olsun sevdanın böylesi

Ümitleri tükenmiş kalbimin, sana olan
dönüşlerini azap görüyor gözlerim
anlayış değil sana suskunluğum
git deyişimin içten bağırışıdır

Öyle güzel yalan söylüyordun ki
her defasında susmak zorunda kaldım
öyle güzel savunuyordun ki kendini
her defasında kendimi haksız sanırdım…