I
Ofelya, dün gece çok üşümüşsün
kalk üstüne bir şeyler al
Ofelya, istersen ben getireyim
zahmet etme,
yorulma,
sen öylece kal

II
gün batmadan
insanlar taşınırdı akşama
insanlar hep bana karşı,
insanlar hep karşı kıyıya,
oysa ben,
gece gülmezi, mahmur serseri
her akşam bir kadeh
ve gece Ofelya’ya

III
ve gece ilmik ilmik çekilirdi benden,
oltama takılan mehtabın kanına
ve gece susarsa…
ben yavaşça Ofelya

V
ört işte karanlığı, geceyi ve akşamı
mahrem yerlerinde buse olsun istersen aşk
kime geçsin sözüm, geceye mi taşa mı
ah Ofelya beni, seninle yalnız bırak

VI
ölgündür sözüm, diriltemez bir taşı
aşk yaşanırsa suskun yaşanmalı
geceyi yorgan yapsak, yatak nemli akşamı,
sabaha kadar sevişsek, tütsüler miyiz aşkı,
taş bilendi uyandı, söz bulandı yaşamı
kendimize akıttık ıslanmış günahları…

VIII
kalk Ofelya kalk
üstüne birşeyler al
istersen ben getireyim
zahmet etme, yorulma sen öylece kal…

İzmir