Ay ışığı vurur karanlıkları
Yırtar gecenin matemini
Ve bir çocuk sayar yakamozları
Ardından bir gemi yanaşır rıhtıma
Boşaltır bütün hüzünleri karaya
Yüklenir sevdadan yana ne varsa
Açılır tekrar açık denizlere
Peşinde hem yunuslar hem köpekbalıkları
Birde martılar

Balıklar uyur kuytu köşelerde
Dalgalar döver kayalıkları
Milyon yıldan beri bitmeyen hıncıyla
Bıkmadan usanmadan mütemadiyen
Kabarır alçalır durulur
Tükenmez enerjisi vurur ha vurur
Bazen düşer önüne şaşkın takalar
Parça parça kıyılara savurur
Doymaz

Deniz su tuz birazda kum
Dalga köpük ve çağıltı
Kim anlar dilinden
Kim duyar ahını
Mehtaba vurulur şairler
Bilmezlerler mi acep
Denizdir şiirin diğer adı

Deniz içi hayatlar
Sualtı soluksuz serüven
Ve özgür yüzenler
Bir oltaya tutsak düşerler
Yada kaderlerine
Derinler sır ötesi sır
Kimbilir hangi korsan ruhları gizler
Hangi rüyaları korkularla süsler
Balıkçı kasabaları ve hikayeleri
Anlatır bütün tevatürleri
Birde yakılan türküleri

Deniz görmemiş çocuk hayalleri
Yüzer durur dere boylarında
Mavi hala buluttur sudur
Ya öyleyse deniz nedir
Deniz mi deniz sevdadır
Göreni yakar düşeni boğar
Mavi mi akdenizdir
İlk aşkıdır
Çocuk kalbinin

Buchen – Aralık 2006