Evvel zaman içinde,
Sağırken yalnızlığın ayak seslerine
Bilmezken büyümenin bu kadar çetin olduğunu
Kalmıştım kısa bir süre
Masallar ülkesinde..
Kendi ülkemin kraliçesi bendim.
Yasa koyar, yasa bozardım.
Hükmüm geçerdi
Hem gündüze hem geceye.
Ta ki büyüklerim “BÜYÜDÜN” diyene kadar.
Sonra kirlendi toz pembe gökyüzüm
Beynime esaret halkası taktılar.
Zihin kelepçem benden daha büyük
Korkarım kalacak, ta fecre kadar�.