Bir gün yorgun düşerse bu aciz bedenim
Hayat denilen bu yaşam savaşında
O zaman bil ki
İçimde seni ve aşkını saklayarak kayboldum bu dünyadan

Sevdandı aslında beni ayakta tutan
Aslında yorgun düşmedim
Yenilip pes etmedim de daha henüz
Sadece duyduğum özlemden bu haldeyim

Bir gün evet bir gün
Terk edip gidersen beni
İşte o zaman yenilirim
O zaman kaybolurum yaşamda
Zamansı yapraklarını döken bir ağaç gibi kurur giderim
Yine de tüm bunlara rağmen
Çekip gidersen bir gün dünyamdan
İçimde sen ve sevdan ile
Boyun eğerim hayata
Derinden çığlıklarımı duyarsın
Gizli gizli ağladığımı, haykırdığımı
Kimse duymadan kimse görmeden
Kulaklarına fısıldarım sen uyurken
“Seni çok seviyorum” diye
Hissetmez duymazsın belki de
Senin için çırpındığımı

Mevsimler geçer üstünden sevdamın
Üstüne karlar yağar
Yağmur taneleri sular
Ve suladıkça yağmur taneleri sevdamı
Büyüdükçe büyür gizli gizli
Sen farkında olmazsın sevdamın o vakitler
Kim bilir hangi kollarda sabahlarsın
Hangi diyarlarda uyanırsın
Sen farkında olmadan yaşatırım sevdamı
Sen farkında olmadan

Bir gün, evet bir gün
Beni koyup gidişinin yıl dönümünde
İşte o vakit çıkarım karşına
İçten içe haykırırım
Bitti sandığın sevdamı
Hani derim gökyüzü şahitti sevdamıza
Yıldızlar alkışlamıştı derim
Hani kimse ayıramazdı bizi
Hani sen beni terk etmezdin derim

Nasıl yandığımı anlatırım sana yıllar yılı
Sevdamı nasıl yaşattığımı
Gizli gizli ağlayıp haykırdığımı
Seni neden sevdiğimi
Niçin unutamadığımı
Ve seni nasıl sevdiğimi anlatırım

Bir gün, evet bir gün
Sana doyamayışımın yıl dönümünde
Ben işte o vakit ölürüm.

Mersin / Tarsus