Bir ses, bir çığlık gibiydi çağırışın
Korkunç bir arzu, dayanılmaz bir istek gibi
Öyle bir kırmızıydı ki o edepsiz rengin
Öylesine histeri yalvarış, ecelim ol demek gibiydi
Korkunç darbeni gözünü kırpmadan vururken sen

Kulaklarımı sağır, gözlerimi kör etmistim,
Bu son en kötü oyunun da ben olmayacaktım,
Ölümü dahi öldüren ben,
Ömür saksıma diktiğim yıldız çiçeklerim,
Yaprak dökmesin, dal bırakmasın diye
Korkuyordum ve yoktum.
Korkaklığın en sıfır halini
Kefen edip yüzüme giyinmeyi
Zavallı bir boyun eğiş,
Gereği yerine tüm ben olanlardan soyunmayı kabulle
Yoktum…

ޞimdi yine o,
En koyusundan o edepsizliğinin kırmızı rengiyle boyamışsın
Anılardan bu güne çıkan caddelerimin duvarlarını
Küfür gibi
O vazgeçmemiş o çıldırtan çığlık yine…
O lanet “Ecelimsin” diyen koyu korkunç,
O iğrenç irini, o lanet ses!
Karanlığın içinden beni içine
Ne ahlaksız, ne Allahsız insafsız,
Ne zalim bir çağrıdır bu.
Duymayalı nasılda çoğalmış,
Görmeyeli ne kadar da kocaman olmuş
Eceline yazmış beni arlanmaz edepsizligin,
Bu şeytanı doymayan o kahpe kırmızı,
Direncim pes etmiş, iblisi ihtirasları yine galip
Duymak istemiyorum,
Bilmek istemiyorum ama nafile�
Bu sefer kulaklarımı ben değil bu ses sağır,
Gözümü, gönlümü ben değil o görüntün kör ediyor,
İnandığım tüm doğruları terke zorlamış,
Bıkmıyor usanmıyor tek tek siliyorsun
Gönlümün, adındaki adımıın eceli,
Bu kez başardın, değerlerimin olduğu gibi
Bu sefer can alma korkumun da canını aldın,
Artık, bu defa duyuyorum,
Duyuyorum çağrını
Duyuyorum seni satılık kalpler diyarındaki sızı
Aşka dair, umuda dair güzel olan herşeyin hırsızı
İçimde ruhu hala azapta bir ölüyü
Eceline uyandırıyorum,
İlla o sonu yaşamak, yaşatmaktı senin derdin
Bu cümleden sonra ki noktayı tek Mermi yapıyor
Allah yarattı demeden,
Önce tüm fenerleri
Sonra bir bir yıldızlarımı söndürüyorum
Her gün bu gün mü korkusunu
Senden de benden de alıyor;
VE
İstediğin oluyor işte
Seni bu defa
Sonsuza kadar, son kez,
ÖLDÜRÜYORUM.
BEKLENMEYENiN ޞAޞKINI OLMAK NEDiR BiLEMEDEN
BEKLEDİОİNCE

Alexsandretta – 27.04.2007