acılara yol verdin
aklanabilecek misin dünya
ve bir daha güldürebilir misin
beni doğuran anamın yüzüne
konuşmak bana mı,
düşüyor bilmiyorum,
ama,
serde adanmışlık olsun,
doğacak çocukların,
gülebilmeleri hatırına
dikilmek iki ayak üstüne
çatışmak ar meydanında

sevgiliden işlenmiş
gül kurusu içinde,
ten teri sinmış
sol gögsümün üstünde,
gül kurusu kan içinde mendil
ölüme sevgiyle gitmek,
bunamı denir! ustam

bitince böbrek ağrım
kurşunlar saplanınca,
karın boşluğuma.
sessizlik çökünce manluların ucuna
sevdigimin kucağında taşıyın
beni

gülü koparmadan dikeninden
koklamak lazım,
elim kaniyor
bedeli kansa!,
kan ve gül
destanlar yazılacak uğruna

uy sevdiğim,
arkamdan ağlayan.
dönüşü olmayan
yolu
bekleme,
namusun mührünü vur,
ihanetin alnının ortasına
uy sevdiğim,
kan ve gül
destanlar yazılacak uğruna.

Ukrayna – 2007