O çocuktu
Kömür karası gözleri
Gece karası teniyle
Bembeyaz gülerdi
Ne zamandı
Hatırlamazdı
Ama gülerdi.

O çocuktu
Mavi mavi gözleri vardı
Güneş sarısı saçları
Ve gördükçe
Çocukların öldürüldüğünü korkardı
O çocuktu

Siyahı çikolatadan
Beyazı sütten bilirdi
O çocuktu
Çok çocuktu
Artık yok!!!
Kırdı amcalar fidanları.
O çocuktu
Halâ çocuk..
Sonsuzluğa kilitlendi çocuklukları

İstanbul – 27.08.2006