içimde bir hacı
içimde belirsiz
içimde çığırtkan
bir acı�
yol böyle mi yürünürdü
böyle mi yüründü
böyle mi yürüdük
bu yolu�
çıkarmamışmıydık gömleklerimizi?
giymemişmiydik kılıçlarımızı
ve, alınlarımızı
dik tutmamışmıydık
neden bıraktık?
görünce üç metrelik kumaşı,
bir gramlık tacı,
yerin dibine batasıca ihtişamı.
böyle mi yürüdük bu yolu
adımızı böyle mi koyduk
böyle mi akmıştı kanlar
oluk oluk�
nefesimdeki son soluk
tükenmeden görmek istiyorum
özgürlüğü
ve kardeşliği
ve barışı
ve içimde bir hacı
ve içimde bir acı
ve karanlık
ve yağmur
silahımın ucu�
ve yangından kurtardığım üç gözyaşı
üçününde boynu bükük
üçüde yer çekimine yenik
ıslatıyorlar ayağımdaki kanlı ve tezekli pabucu
kimin?
kimin bu çalmayacak olan sazlar!
kimin?
kimin bu söylenmemiş olan sözler!
neden ezdim?
neden eziyorum bu kafaları,
neden yaşıyorsak aynı toprakta
ve aynı duada amin dediysek aynı Allah’a
yıkandıysak
ve arındıysak aynı bereketli ırmakta
neden nefret etmek
neden arkadan vurmak hayasızca�
böyle mi yürüdük biz bu yolu
ellerimizle mi yazdık
ellerimizle mi yazıyoruz
bile bile bu sonu!
şimdi içimdeki hacılar terk etmiş beni
abdestim kaçmış
acılarım kalmış�
ve sahaya inip son düdüğü çalmış
bitirmek için
şaklabanın biri
bu oyunu