Sitem sofrasını açtık erenler
İnsanlar bir lokma tatmış gidiyor
Bilmem ki bu gidiş, nereye gider?
Herkes kendince yol, tutmuş gidiyor�

Aç gözünü seyret! Bir ibret âlem
Ne varlık mutluluk, ne yokluk elem
Kılıçtan keskinken bir kuru kalem
Top, tüfek dünyayı yakmış gidiyor�

Saygıyı unutmuş insan kendine
Kuyu kazar olmuş kendi bendine
Her haltı yaparken özgürüm diye
Bulanık bir sele batmış gidiyor�

Dolaştık âlemi çok yöre gezdik
Çok dertler dinledik, çok yara deştik
Ne insanlar gördük, ne dostlar bildik
Dostunu arkadan vurmuş gidiyor�

Kanayan yaraya ilaç çalmayan
Avucunu sıkıp yumruk yalayan
Dünyanın malıyla gözü doymayan
Kuru bir kefene yatmış gidiyor�
(Dört kollu tabuta yatmış gidiyor)

Demirci / Manisa – 31.08.1993