Âşıklara aşk soranlar;
Meşk olmadan aşka varmaz..!
Meşk meclisine varanlar;
Gözün yorar; gönlün yormaz..!

Açılır cümle kapısı.. (**)
Cümlesi, Hakk’ın yapısı..
Yoktur ağyâre tapısı;
Cümle okur; mânâ sormaz.

Demlenen, eren deminde;
Cem olur, “Ahmed Emîn”de..
Yediler, kırklar ceminde;
Nefs-i emmâresi durmaz..

Sıddîk, şehîdler dîvânda,
Sâlih, nebi-i civân da,
Derde dermanın; devân da..?
Sır aralar; aklı ermez..! !
-? ? ?

Mâşûklar aşka boyandı
Aşkları, ayân-beyândı..
Pervâne, Â“Şžem”ine yandı; (***)
ޞûlenin ateşin yermez..! (****)

Yanmayınca, aşk alınmaz;
Yanmayandan, ışk alınmaz..
Yakışmadan, meşk alınmaz…
Teklik bulan, çokluk dermez..! !

Aşkı ister isen; aran!
“Bir”le iyi olsun aran; (*****)
Aydınlığa dönsün karan;
“Nûr”dan başkası tat vermez..! ! (Nûr: Allâh, Işık.)

Dallı Mustafa’nın tadı:
Pişerken, Hakk vermiş odu…
Sözü, tatlı yerde kodu..
Tat veren söz usanç vermez..! !

(*) Cümle: Bütün insanlar. Cümle
(**) Cümle kapısı: Ana kapı.
(***) ޞem: Mum
(****) ޞûle: Pırıltı. Alev
(*****) “Bir”: İyilik. Sayı.

(SARICAKAYA

-20.05.2006)

DALLI MUSTAFA