göz pınarlarımdan çorak dudaklarıma
süzülen şu tuzlu suda tadı okyanusun
ve karşı kıyısı akdenizin dili dilime
yüzü yüzüme benzeyen çocukların hüznü

bir kadın iskelede karşı kıyısında denizin
oturmuşum uçsuz kumsala kum taneleri
daha azdır içinde “sen” olan düşlerimden
kadın basıyor kumlara habersiz düşüncelerimden

aynı yakamoza bakıyoruz farklı kıyılardan
aynı dalganın sesi çarpıyor kulaklarımıza
ve iyot kokusu ikimizi de aynı anda sarıyor
ama kadın habersiz bunlardan duruyor iskelede

sana benziyor bildiklerini bilmezden gelişi
sana benziyor karşı kıyıdan beni görmeyişi
ve tıpkı sen gibi derin bakıyor yüzüme
sen gibi seviyorum o kadını sevildiğini bilmese de