ölümün soluğudur yaşamak
esir bıçak sırtında
tepeden tırnağa hasret kesilirsin
soğuk Ankara akşamında

birileri seslenir içinden
duyarsın anlayamazsın
karanlık gecelerde içine
dert olur uyuyamazsın

pencerenden bir ışık
mülteci sınırı geçer gibi
giriverir odana
gözlerinin sığınmacısı olduğunda
düşer birkaç tuzlu damla
anlamlandıramazsın ağlarsın

bir ayrılık şarkısı çalar
kaçak getirdiğin radyonda
dansetmeğe başlar hüzünle ayrılık
aklına düşer hayali anarsın
ağlarsın, ağlarsın