dört yanında dört gürültü içmeden
uyunmuyor artık; daire kırkyedi c blok

bir bardaktan yoğurt kaşıklıyorum boşaldıkça
dolduruyorum kalbimi…
önümde bir kadeh rakı ve ellerim boya içinde…
kasım’da sergim var,
resim yapacağıma şiir yazıyorum geceleri.
hayat inadına sıkıştırıyor, ben gevşetiyorum�
korunaklı bir oda gibi sığınıp duruyorum sana,
sense kanatıyorsun bütün duvarlarımı,
şimdi adıma uygun bir kabuk bulmalıyım,
boğulmamalı bu ten�

sabah erkenden uyanıp
vücudumu
bağışladım
adsız bir tanrıya

toprağın
şakaklarına
yağmur
düşüyor
şimdi

sen
mutlu
ol
diye

İstanbul