gözlerin gözlerime düştü kapandı yollar
yirmibeş gündür aynı şarkıyı dinliyorum,
birbirine dargın iki çocuk gibiyiz seninle,
koşup duruyoruz günlerin içinde
kıskanç çiçekler sunuyoruz birbirimize,
tüfeklerimizi dolduruyoruz büyük bir iştahla,
iki ayrı kadeh sanki gözlerimiz simsiyah
istekler kusuyor..
tokuştukça vurulup yığılıyoruz birbirimize�

sen beni önemseme, adını unutuyorm artık,
sanki birazdan gömecekler beni.
bir eşi daha yok kan grubumun�

nasılsa unutuluyor her acı
bir düş yaprağı uçuşuveren
yollar açılıyor inatla
atlıyoruz dikenli çitlerimizden
gözlerimizi kapatıyoruz
ellerimiz ustalaşıyor
su girişlerimiz açılıyor
saçlarımızı okşuyor dallarımız

gün geliyor aşk geliyor
gün geliyor

İstanbul