Çocukluğumuzun kanatsız kuşlarıydı yolculuklar
Ana kucağında, yolculukların alfabesindeydik
Oyunun okulunda, büyümenin taze yolunda
Büyük evlerin, küçük çocuklarıydık
Rüzgarın ıslığıyla toplanırdık, deniz bahçemize
Flamenko gecelerine çökerdik, gitarın gölgesindeydik
Tren istasyonunda, kemiklerimizden iz
Kenetlenmiştik, hayallerimizin tarifsiz peşindeydik
Ağaçlardan sarkan bulutlara, ayak ucundaydık
Yolların film şeridinde, köy kokulu kadınları arardık
ޞalvarlarından topladıkları, çiçekleri sayardık
Aile babalarını mesailerinde bulurduk
Yürekleri ile bilekleri arasında gidip gelen
Bir tramvay şarkısını, birlikte okurduk
Ninem’in gurbet postasından dökülenlere bayılırdık
Yüreğinin motiflerinden, sandıklar yapardık
Çocukluğumuzun kanatsız kuşlarıydı yolculuklar.