Bir gemi gidiyor bu limandan,
İçinde umutlarım, sevinçlerim
Hepsi aynı kamarada.
Limandan son kez onlara el sallıyorum,
Gözüm güvertede, belki tanıdık bir yüz
El eder buraya doğru diye.
Birden bir el sallanıyor güverteden
Bulunduğum yere,
Bakıyorum, tanıdık bir yüz
Son kez gülüyor acınacak halime.
Sonra elindeki mendili bırakıyor
Limanın kara kapkara taşlarına.
Mendil dönüp dolaşıp düşüyor önüme,
Alıp kokluyorum, onun kokusu.
Her şeyimi alıp giderken bu gemi,
Sevdiğimi de aynı anda alıp gidiyor.
Ardından baka, baka kalıyorum,
Denizin ve hüznün ufkuna.
Birden bir el sallanıyor güverteden
Bulunduğum yere,
Bakıyorum, tanıdık bir yüz.
Sonra elindeki mendili bırakıyor
Limanın kara, kapkara taşlarına.

Gazimagosa – 2000