Kömür saçlı kıza

Hangi rüzgar okşuyor şimdi tenini
Hangi yağmur ıslatmaya cesaret edebiliyor bedenini.
Yüreğim yüreğine aşık olmaya bile kıyamazken..
Söyle; o lanet gün ışığı nasıl süzüyor gözlerini.

Seninleyim işte alıp götürüyorsun beni sensizliklere.
Nerdesin şimdi yeryüzünün hangi unutulmuş köşesinde.
Hafızanda bile olmamak üzmüyor artık beni;
Çünkü var olduğunu bilmek bana en büyük hediye.

Ankara – 05.10.2005