F.C.E.

gelme istemiyorum artık
sana dar gelir bedenim
içinde ağırlığınla gelme
esaretinle gelme
üzüntün yeter zaten bana
bulutlara gözlerim yeter
üzümleri ekşitir şimdi yüzüm
suçluluğunla gelme sakın
“affet beni” olmasın dilinde
sabah gelme bulamazsın beni
odam kapalı içeri giremezsin
kapıda kalırsın üzülürsün
gelme sesin kulaklarımda hala
güneşim ısıtmaz yanaklarını
heyecanlı sanma seni beklerken
kırışıklığımı askıda bıraktım
saatsiz gelme burda olmam hiç
sonra toprak gözlerin nemlenir
arınmak saadetinle tanışmamışsın
nerden bileceksin ne nasıl
kim nereye ne zaman
gelme sekiz kere incinirsin
yüzümde eski gülüşü bulamazsın
ararsın kaybolursun sûretimde
sessiz sedasız geçer gidersin
gelme istemiyorum artık
sana dar gelir bedenim
içinde ağırlığınla gelme
esaretinle gelme
yaşamının baharında
en güzel en “son”baharında
kafanı toplamadan başlama gene
avunmak için sözler söyleme
peşpeşe darbeler yersin ağlama
içten olsun son bakışın
dur gelme şimdi zamanı değil
belki yarın uygun olacağım
ufkumda karanlıklar parçalanırken
denizlerimde yüzemezsin
ömrün kayarken bir şişe dibinde
içme günlerin hatırasını
gelme istemiyorum artık
gelsen neyi değiştireceksin
ölümle oynama güç yetiremezsin
ırmak ırmak bakışlarınla gelme
şişmiş pınarlarında bekleyemem
en iyisi daha gelme korkuyorum
dayanamam ağlarım
kapımda görmeyeyim seni böyle
lütfen gel seni çok özledim

İstanbul