yalnızlığın yasaklandığı şehirlerde
parklara yazılmıştı adın
soluğum kesilirdi okuduğumda
sersefil bir hayatın ucuz pazarındaydım
çok canlar bıraktım yalnızlıklara
zamanı sana
cebimde pazarlıksız üç ayrılık parası
sabahları sigaram ılık çay tadı
kandiller sönüyordu dudaklarımın kuruluğunda
bütün harfleri unutmuştum
ve yanlış yerde arıyordum kaybettiklerimi

şimdi evrende senli tek bir yer yok
her yerde demokratik aşk mağdurları
ben sıcak çöllerin kumlarını
gözlerimdeki serabın yankısıyla geçiyordum
aklım fikrim ziyan olmuş
zararım hesaplanacak gibi değil

şairlerin sıkıntılı şiirleri gibi saydamdı denizler
senin adınla başlayan hiçbir cümlede olumsuzluk eki yoktu
ve tüm gözleri yalanlarcasına bembeyazdı gece
senin gülüşünden başka güneş yalandı