Ankara yalnızlıktı
Ankara soğuk
Beş parasız öğrencilik
Hayallerimiz vardı Ankara’da
Yarının güneşlerine gebe
Ve dostlarımız
İsottan olmasa da
Hayattan paylaştığımız acılarımız…

Gri tonların henüz öğrenmemiştik hayatın
Geceyi ve gündüzü bilirdik
Ya açtık ya da tok
Bazen zengin bazen meteliksiz
Ölmek ve öldürmek doğanın kanunuydu
Siyah ve beyaz vardı lügatimizde
Ve sevmek delicesine…

Ankara’nın gecelerinin gri olduğunu
Çok sonraları bir şiirde öğrendim
O gece tüm renkleri
Bir dilencinin nasırlı avuçlarına bıraktım
Alfabemdeki her harf
Ki en güzel şiirler
En usta şairlerden en güzel sevgililere giden
Bu harflerin eseridir
Sana akan bir Nil oldu
Gri gecelerde…

Ankara – 2005