Sanma ki bu canın cananı var
Hayat mı kıldı beni bahtiyar
Canı varlığınla yeşerten yar
Seni sensiz yaşarım bu bahar

Sanma ki gecenin ardı sabah
Bir kere görmedik yüzü refah
Gözlerin oldu en büyük günah
Seni sensiz yaşadım bu sabah

Sanma ki bu mısralar da senin
Güzel sen misin arşı yaratan
Tanrı gibi gezersin her an
Seni sensiz yaşarım o zaman

Sanma ki şairim ulemayım
Süt kuzusu sevecen anamın
Sorarsan Zugomires’dir namım
Seni sensiz yaşarım kadınım….