gülümsemeler sıkıştığı zaman böyle peygamber aksamlarda
bir kaç sözcüğe borcum kalır hep
biri yerime gülümser her seferinde
biri yerime sevmeye kalkar…

içki şişelerinden dünya atlası yapmaya uğraşırız
bir tek o kangren sevgimiz sığmaz içine
çünkü yer beğenemez kendine…

ne zaman yürüsem o sokakta
bir kere daha gülmesini isterim bana…
ama hep kaldırımsız
hep öfkemin dikine o sokak…