Neslihan’ın doğumgünü anısına…

Gidişin yaşadığım en büyük depremdi hayatımda
Ve sen en güzel rüyam
Tükenmeyen kabuslarım arasında
Nasıl da değişti her şey sen gidince
Bir parçam eksildi sanki senle yaşayan
Sabahlara varmayan gecelerde yarımlığımı hissettim
Ben, senden koptuğum gün
Gülüşümü kaybettim…

ޞimdi susuyor her şey
Zaman akmıyor inadıma
Üstüme üstüme gelen takvimler ise
Bir seni fısıldıyor kulağıma
“Bugün onun doğumgünü” diyor, “neşelen!” diyor
Yalnız senin adını duyunca dudaklarıma bir tebessüm doluyor…
Sonra çaresizliğimi hissediyorum birden
Sen kimbilir nerde, benden kaç şehir ötede
Ve yeniden üstüme karabasanlar çöküyor…

Dedim ya, ben, gülüşümü de kaybettim seninle
Elimden birşey gelmiyor…