Kaybolmuş bir mısrada bulurum kendimi,
Unutulmuş bir mezarda sonsuzluğa gömerim sevgiyi,
Terk edilmiş bir evde dinlerim derin sessizliği,
Anlarım ki odur ayrılık.

İstese de geri getiremez gideni,
Bulamaz kalbinde o nankör nedeni,
İstese de yok artık bir seveni,
Zamanı almak istese de alamaz geri ve
Karanlık sardığında bütün bedeni,
Anlarım ki odur yalnızlık.

Günler geçer ama anlamsız,
Eskiden güzel olan kelimeler şimdi sahipsiz ve manasız,
delice akan kalbin aşk ırmakları şimdi susuz,
herkes kendini belki sanır suçsuz,
işte o zaman odur ayrılık.

Ankara – 17.05.2005