Dağın doruğunda
Ummanların kuytusunda
Sonsuzluğun koynunda
Bir yer var çok uzakta
Adını sevda koymuşlar
Bilmem ne diyarında…
Duyardım da masal gibi gelirdi
Gidip de gelmeyenler olduğu gibi
Bulup da yitirenler,
Yitirdikleri uğruna ölenler vardı…
Hayat inişli çıkışlı bir yokuş
Bir ucunda sen diğerinde ben
Ortada kesişince kara yazımız
Buldum dedim sevdanın yolunu
Faziletinde dağın doruğunu,
Gözlerinde ummanların kuytusunu
Yüreğinde sonsuzluğun koynunu..
Sensizliğe kilit vurmuş zaman
Ne bir dakika ileri, ne geri bir an,
Uzatsam elimi tutacakmış gibi
Yansıman sevgilim gözlerimin feri.
Ben şimdi dönülmez bir sevda diyarında
Aşkımızın ebedi yolcusu
Seni seninle ya sende yaşamak
Ya da zayi olup gitmek
Senin bile bilmediğin bir yere doğru…

Ankara – 01.06.2003