Önce bir çiçek oldun sen
Kurumuş bir fidanda
Sonra nemli bir hasret
Ve kırık dökük bir kalp oldun
Sevda çığırında bana

Yalnızlığımı paylaştın
Olmadık her durumda
Dayanağım tek güvencem oldun
Yok olduğum ilk anda bana

Gün geldi ayrılık
Döndü dolaştı vurdu bize
Hatırlattığım her dizede sevgiyse de
Vurdun gittin kırılan kalbime
Bir nağmeyle düşünmeden sen de..