Risayet çukurunun sefasına değil,
Risalet nuru’nun cefasına talip
Midesinin değil ilkesinin adamı,
Mahlûkun mağruru değil, MABUD’ UN mahkûmu;
Medeniyeti batının piyanosunda
Veya içtiği purosunun markasında değil,
Bu asıl milletin gönül sofrasında arayan,
Kurşun yerim ama asla haram yemem diyen;
Kor ateşten yorganlara sarılıp
Güneşten ufuklara yaslanıp,
Kıyamet günü dehşetiyle yatıp,
Mahşer yeri haşyetiyle kalkan,
Kömür ateşiyle değil,
Gönül ateşiyle yanan,
Gönlünün pasını gözünün yaşıyla silip,
Nefsini; HAK Pençesiyle kelepçeleyip;
Saadetini şaibeli bir ihalenin limitinde değil
Davasının selametinde arayan;
Nefsi emaresinin esiri değil
ޞEMS-İ HİDAYET’in kölesi yiğitler istemektedir.
İcazetini
Deniz aşırı ülkelerin
Beş yıldızlı otellerinin karanlıklarında değil,
ޞüheda burcu bu toprakların gönül coğrafyasında arayan
Görüntülü medyanın kuklası değil,
HATEM-ÜL ENBİYA’NIN sevdalısı,
Ati yi günübirlik siyasi dengelerin çirkefinde değil
Kutsi değerlerin gergefinde arayan;
Taşın altına elini değil, başını koyacak
Yüksekova’da esen zemheri ayazını
Çukurova’nın cehennemi sıcağında yaşayacak;
Aç kalacak, ama asla alçalmayacak,
Hortumcu sermayenin sergerdesi değil,
Can alıcı HİMAYE’NİN perverdesi,
Nefsinin sefili, çilesinin asili,
Başı dik gönlü kırık yiğitler istemektedir.
Gün olur; şafak söker, ay utanır bir gün
Düz olur, dağ çöker, yol utanır bir gün