Gün gelecek ve beni neden sevdiğini unutacaksın;

Ne kadar çabalasan da, neden o kadar kalp acısını çektiğini hatırlamayacaksın.

Kalbin birşeylere ihanet etmiş gibi hissetse de, yine de anlamayacaksın.

Yeni hayatına şöyle bir bakacaksın ve hayalini bile kuramıyacaksın onca yaptığın fedakarlıkların sebebini.

Ağlamak isteyeceksin o eski günlerin anısına; yaşlar asla akmayacak.

Düşünmeyeceksin ben o an nerdeyim ve nasılım diye.
Sanki seni rahatsız eden bir toz parçası gibi elinin tersiyle iteceksin o anıları;

Yeni hayatına bırakacaksın kendini. Bizden iyi veya kötü olması önemli olmayacak senin için.

Sadece yaşayacaksın. Belki seveceksin başkasını ve beni neden sevdiğini unutacaksın.

Ben mi?

Ben seni hiç unutmayacağım. Ve beni neden sevdiğini hep bileceğim. Çünkü sevdiğin her şey benimle beraber olacak. Bir ömür boyu.

İstanbul – 12.07.2002