bile bilediğin kadar…
…su ver…
Çelik’leşsin kanımdan…

gecenin mahremi düştü üstüme
ben soydukça ”O” giyindi
giyindikçe can aldı canımdan…

BirDeli yürek çıktı
gecenin sehpasına
vur tekmeyi
cesaretin varsa
düşür altındaki sandalyesini
sana kalsın istersen
ve
ye yiyebilirsen
yut yutabilirsen şiir şiir mirasını…

üşüştü geceye itler
vurduğun bedenimi üleştiler
çek geceye kılıcı şimdi kınımdan
indir beni indirebilirsen
mahşer yolunda
aşk ve sevda için
bindiğim yılkı atından…

(Naime Erlaçin Dostumun “Vurgun’ isimli şiirinden esinti ile aynı şiirin ”Çek Geceyi Kınından’ dizesi üzerine kurulmuştur. Kendisine en derin saygılarımla)

Kopenhag – 03.08.2004