Karanlık inmiş güne
Bakmayın güldüğüme
Dün kazandığımızdan
Ne kalmış gör geriye.

Bilinmez neler olur
Bilinen bir şey yoktur
Aldanansa, pek çoktur
Ne kalmış gör geriye.

Boşver gitsin diyenler,
Pastadan pay yiyenler,
Hep tek marka giyenler
Ne kalmış gör geriye.

Her şeyin zarar çoku,
Bir gün geçer aç, toku
Sinmişse çıkmaz koku,
Ne kalmış gör geriye.

İstanbul – 1996
Kaynak: Hayale Daldığım Demler/Yaprak Yayınları, ޞubat 1997