Göçmen hüzünler ekledim
Takvim yapraklarına
Tek günlerde sen yoksun
Çift günlerde ben
Bugün günlerden Perşembe
Cuma’ya elli dakika var
Babam
Sabah olmadan önceki günü bitirmezdi
Doğru değil mi?
Güneş doğmadan
Gün başlamıyor işte

Annem bir yaş daha eklerdi yaşıma
ޞimdi onun hesabıyla
Yolu yarıladım
“Yaş otuzbeş yolun yarısı”
O da gelmeyen yılları sayardı hep

Hangi yıllar artan oluyor
Ömrüme bir gün daha ekledim
Elde kalan koskoca bir sıfır
Bugün günlerden Perşembe

Ve şimdi
Bir melodi radyoda
…Gitme gitme gitme kal bu şehirde
günlerden halen Perşembe
bir yanım
suskun
diğer yanım fırtınalarda
kaçıncı gidişi yaşamak ister aklım
bilemem

ya
ya’sı olmayan kalmaların
hesabı verilmeden
dönmeli yoldan
ya da
Ya’sı olmayan gitmelerin
Hesabı verilmeden
Çıkmalı yola

Mor bir sümbül açar
Henüz ıslanmamış toprağında vazonun
Yaprakları yok
kızıla çalıyor bedeni

Kapı açıldı
ޞimdi açmak zamanı mıdır?
Günlerden halen Perşembe
Cuma’ya oniki dakika var

Duyunca tarihin gün atan sesini
Gelen güne mi sevinmeli
Giden güne mi üzülmeli
En güzeli anı yaşamak derler
An nerede
Bugün günlerden inadına Perşembe
Saat Cuma’ya sekiz dakika var

İstanbul – 25.11.2004