Duvarda asılı, kupürlü perde
O yâr düşürdü beni bu derde
Ellerin yârleri birer birer geldi
O yârin hasreti yüreğimi deldi

Acep benim yarim niye gelmedi
Acep dualarım kabul mu olmadı
Ne iyi olurdu o da gelse seherde
Has konuğum olurdu, gecelerde

Kristal avizeler tavanda asılı
Çeyizlerim sandığımda basılı
Askerim tutmuş kolumdan asılır
Babam da vermem deyip kasılır

Yârim takmış, başına ince berelik
O yare şiir yazdım, üç beş hecelik
O yâr izne gelmiş, üç beş gecelik
Hasretim bitmez ki üç beş gecelik

Dışarıda kar vardı, içimi korku sardı
Kapının zili çaldı, gelen benim yârdı
Peder haberini aldı, işler sarpa sardı
Nişan bahara, düğün tezkereye kaldı

İstanbul – 25.03.2000