Gözlerim ararken ufukta bir tatlı tecelli,
Ruhum kanat açmak ister
Dost’a doğru.

O nurdan iklimde
Yüzüme rahmet damlalarının düştüğünü hayal ederek
Zaaflarımın kıskacında kaçıncı olduğunu bilmediğim tövbelerimle,

Dost’un yüzü, sesi-soluğu giderir belki ruhumun açlığını diyerek
Bugünlerde bir başka dünya
Bir başka duyarken insanı,

Dost meclisinin zekâveti dudaklarındayken kalbimin
Beklemek düştü hisseme diğer bekleyenlerle beraber..
Kavuşmak ümidiyle…

Saraybosna – 02.08.2003