Ben bahçıvanım
Umut ekerim toprağa
Hasretlerin bitimidir ektiklerim
Sevmelerin vuslat vaktinde
Sevgiye namzet namelere açar güllerim

İş
Kırılgan yürekler
Buğulu gözler olunca
En olmaz zeminler bile gülümser
Çatal çapama

Bahçıvanım ben
Gün ardında gizli sevilere serperim
En güzel tohumlarımı
Ve birer buseye döner
En şaşkın ellerde güllerim
O güller işte
Ellerimde yetişir
Ve titreyen ellerde
Lâl olmuş dillerin imdadına yetişir
Bilirim ben

Ben bahçıvanım
Yeni terlemiş
Tomurcukların bahçıvanıyım
Tomurcuk ve gül
Bebek ve çocuk yani
Ana rahminden geleceğe yol almak gibi
Bu yüzden belki
Ben kendimi bilelden beri
Dala yaprağa
Ve güle hayranım

Bahçıvanım ben
Bilirim toprağın analığını
Suyun cana can katmışlığını
Bir de güneşin fedakarlığını
Bu yüzden işte
Güllerim benim
Güle yakışır şekilde
Gülerek solarlar
Ve mutlu anların
Hüzünlü alanların
Vazgeçilmezi olurlar

Bahçıvanım ben
Ateşe baruta
Eşkıyaya hoyrata
İnadına bahçıvanım
İşte bundandır ben
Sevgiye namzet namelerin
Sevenlerin özlemlerin
Hüzünlerin buğulu gözlerin
ޞefkatin minik ellerin
Ben emellerin
Rengarenk güllerin bahçıvanıyım
Ben bahçıvanım
Ben bahçıvanım

Ulus – 22.02.2003