Ben aşkı öğretecek güçte değilim artık
Hala bir ölüyüm aşkın anlamını bilmeyen
Sevgiden, aşktan uzak bir kadınım ben
Eski ve yorgun geçmişi olan bu hayatta
Beklemesin kimse kendisine
Sevgi vereceğim diye
Eksik ruhlarını tamamlayacağım diye
Biten bir sevdanın ardından ağlamak
Ne kadar boşsa
Benden sevgi ve aşkı geri getirmemi beklemek
Bir o kadar imkansız.
Huzur verdim, aşk verdim ne oldu
İhtiyaç kalmadığında bu eski kadına
Eskilerin atıldığı bir sandıkta yerini aldı
Kimsenin ilgilenmediği bir sandığa kapatıldı
Gittikçe pas tuttu kalbi küflendi
Bir makine gibiydi aslında
Çalışması, üretmesi, vermesi gerekiyordu
Sevgiyi, mutluluğu, aşkı insanlara
Bir gün açıldı sandığın kapağı
İçinden çıkartıp incelediler uzun uzun
Çok uğraştılar tekrar diriltmek için
Ama başaramadılar
Anladılar ki onu diriltecek sevgi
Çoktan tükenmiş bu hayatta onunla