İçimi döktüm satırlara
Durma gözyaşlarım; durma
Bugün yine nöbet var
Sabahlara kadar uykuya dalma

Çekip gidesim geldi aklıma
Gurbetliği unutmuştum seni tanıyınca
ޞimdi sen de gidiyorsun
Bense perişan oldum, anlasana

Sen yolcu ben yolcu
ޞimdi bu ayrılık oldu mu
Ne güzel de hayal kurmuştum
Hepsi kayboldu, sarardı, soldu

Bak geldi o beklenen gün
Matemim var dursun zaman
İstemem artık dünya dönsün
Ölüm var, inan yaşamaz sensiz bu can.