ޞimdi bu kanseveran şehirde
bir martının kanadında
rüzgara serilmek vardı
işi gücü olanlardan ayrı
bir çiğ gibi sabaha düşmek ya da…
henüz ölmemiş aşklarda
yenilen,
örselenen,
lanetlenen bir yürek olmak,
umursamadan
ummadan
unutulmak ile kahrolmadan
varacağı tüm istasyonları unutan bir tren gibi
hiç durmadan
nefes nefese
ansızın kaybolmak vardı
ki:
doğan güneşe seni yazmak
zor gelmesin
gölgeme.