Orda bıraktım yüreğimi, Ankara`da
Soğuk rüzgarlara saldım, kara kışlara…
Orda bıraktım yüreğimi, Ankara`da
Sana bıraktım onu giderken
ޞimdi uzaktan bakıyor gözlerim
Hem sana hem de yüreğime
Ama göremiyor gözlerim
Hissedemiyor ellerim
Duymuyor çırpınışlarını kalbimin kulaklarım
Söylesene sevdiğim
Orda havalar nasıl?
Sen nasılsın?
Yüreğim nasıl?
Bıraktığım gibi misin?
Umarsız, bensiz…
Yüreğim hala sende mi?
Ya sesim? Kulaklarında mı hala?
Kokum teninde mi?
Ellerimin sıcaklığı ellerinde mi?
Yoksa doldu mu boşluğum?
ޞimdi kim için bekliyorsun YKM`nin önünde?
Sabırsız bekleyişini bitiren gözlerimin yerini kimbilir hangi gözler aldı
Hani kırılgan kelebeğindim?
Hani sonbaharda açan gülündüm?
Hani senden ayrı yarın,
Yıllardır beklediğin canındım?
Unuttun mu sevdiğim
‘Sevdamızın adı berrak, sonu toprak, dönen alçak’ olacaktı
Ben dönmedim, ya sen sevdiğim?
Hani kızardın ya bana tüm aklını gasp ettim diye
Keşke orda olsam da yine kızsan
Ah Ankara ah!
Seni niye özlerim bilirsin
Nolur kendine iyi bak Ankara
Benim yüreğim sende çünkü, aşkım da…