Üsküdar sahilinde serince bir rüzgar,
Aşk ile yanan insanın ruhunu okşar.
Haklıymışlar inan anlattıkları kadar,
Boğazınla, denizinle bir başkasın İstanbul…

Sultanahmet, Ayasofya birlikte yan yana,
Bir şeyler anlatıyorlar sanki insana.
Süleymaniye hayrandır Mimar Sinan’a,
Fatihinle, Eyübünle bir başkasın İstanbul…

Geçtin mi Ortaköyden şöyle bir Sarıyer’e,
Görürsün o manzarayı, inan yok başka yerde.
Anlarsın işte o an bu şehrin kadrini de,
Görülecek yerlerinle bir başkasın İstanbul…

Ağır bir havan vardır, bir o kadar da manevi,
Hayrandır sana gelen, düşünmez dönmeyi geri.
Dayanamaz görse bir de tarih kokan yerleri,
ޞaşırtıcı o tarihinle bir başkasın İstanbul…

ޞu dünyada bir eşin daha yokmuş meğer,
Her bir mekanın senin vallahi görmeye değer.
Topkapı sarayı buna başlı başına yeter,
Manevi atmosferinle bir başkasın İstanbul…

Ne varsa sende var; kendini sevdirmişsin,
Bırakmaya ne hacet, gönülden fethetmişsin.
On dört asır öncesinden müjdelenmişsin,
O yüce sultanınla bir başkasın İstanbul,
O şanlı askerinle sen başkasın İstanbul…