Bir yangın var içimde, senelerdir sönmeyen,
Külleştikçe üfleyen, yeli sensin Sivasım.
Bir acısın yüreğimde, sızıltısı dinmeyen,
Boşalan gözlerimin, seli sensin Sivasım.

Gözüm gurbette bakar, gönlüm hep seni görür,
Duvarlarda tavanda, hayalim sana yürür,
Dizlerimin üstünde, yavrumun başı durur,
Okşadığım saçların, teli sensin Sivasım.

Bahar yeli okşar da, dağındaki karları
Su yürür ayan olur, güzelliğin sırları,
Yorgan atıp canlanır, çiçeklenir kırları,
Nakış nakış emsalsiz, halı sensin Sivasım.

Toprağımsın dedemin, ömür boyu sürdüğü,
Bir çiçeksin Rabbimin, kullarına verdiği,
Arının zerre zerre, çiçeklerden derdiği,
Kovana doldurduğu, balı sensin Sivasım.

Hasretle geçti ömrüm, nedir geride kalan,
Zenginlik huzur imiş, mal yalan para yalan,
Her karışı mûbarek, paha biçilmez olan,
Vatan adlı bağımın, gülü sensin Sivasım.

Benim hasretim sensin, dağların cennet bana,
Suların ab-ı hayat, tadı can katar cana,
Hayalde bile olsa, içince kana kana,
Ferahlığın huzurun, yolu sensin Sivasım.

Gözden ırak olursa, gönülden ırak olur,
Derler ya inanmayın, ancak yaşayan bilir,
Acılar kum, yıllar sel, sel gider kumu kalır,
Teselliye dost dili, eli sensin Sivasım.