bir sen kaldın tek umudum
küçüğüm
yamacıma tutunmuş lokman yemişim
düşler evrenimi havalandıran ankakuşum
büyüme/böyle kal
düşersin ağırlaşıp

sevgiler gönülden uçup
çıkara dönüşür büyüdükçe
düşünceye konar akbabalar
öyle kal
hem gönlümde
hem dizimde
sıcak

en büyük yalnızlığı
biçimsel birlikteliğidir insanın
en büyük yoksulluğu
sevgisizlik
kalabalığımsın yürek yürek
varsıllığımsın gömülerce
büyüme
küçüğüm
aklın erince dünya işlerine
o an bir kuş kanada kalkar
boşalır yuvam
ellerin üşür
gözlerim yanar