Bütün şiirler bu sokakta toplandı, bir gözleri sürmeliye ne adaklar adandı bilseniz, o şiirlere el sürmezdiniz, bozulmasın korkusuyla büyüsü muhabbetin bitirilmemiş sevdalarda, adına aşk dediğimiz, ellerine ve heryerine kına yaktığımız, türküler yaktığımız, bir koca gençliği hikaye ettiğimiz.

“müşkül mevkilerini” keşfettim trenlerin hayatın bir yerinden yola çıkan ve nereye gittiği bilinmeyen.
Sonra sana rastladım
Yolculuğun en güzel yerinde
Adını bile sormadım
Öyle güzeldin ki
Seyretmek yetiyordu
Konuşmasan da önemi yok
Ben konuşuyorum ya
Konuşursan tükeneceksin sanki
Sanki bitivereceksin
Trenden inivereceksin bilinmez bir yerde
Beni “müşkül mevkide” yapayalnız bırakacaksın

Azığımı bölüşürüm
Sigaramı
Uyurken sen ben beklerim
İneceğin yeri haber veririm
Dur yanımda
Bu yolculuk
Sensiz çekilmiyor.