Sen görmedin hiç ömründe
Mor denizi
Bir kuş ölüme susamışcasına
Üstünde
Alevleri çiğniyor…
Ben de görmedim
Bu denli
Sabahın canlanışını
Mor denizde…

Sanki üstünde titriyor
Binlerce ümit
Gözlerim kayboluyor
Yarının çağrıları içinde…

Bir ürperti çalkalanırken sabah
Göz göze ağlayışlarla
Dinleniyor
Ve seriliyor bütün acılarımla
Gözlerimin önüne
Mor deniz…

İstanbul – 06.06.1975