Hiç tattın mı “Aşk” diye uzattığın zehirden?
Hep hasret taşıyordu kenarından bardağın…
Neden suçluymuş gibi yüzün kızardı birden,
Neden durup dururken büzüldü ki dudağın…

Hani son olacaktı ayrılıkların ilki
Geç artık geç bunları gönlüm çocuk değil ki.
Sence ben, av peşinde dolanan kurnaz tilki
Sense her an kaçmaktan perişan, darmadağın.

Söyle kim karşı gelip vicdanının sesine
Senin yaptığın zulmü yapar ki kölesine?
Benim bir kartal gibi konduğum zirvesine
Bir kez olsun çıktın mı hasret denen şu dağın?