Kar yağıyor, sanki ilk kez görüyormuşum gibi şaşkın bakıyorum yere düşen
tanelere, küçücük bembeyaz , bir çocuğun üstünü örter gibi şefkatli
toprağın üzerine süzülüşü

Saçlarımın beyazında kayboluyorlar başıma düşenler
Dün günlük güneşlikti heryer
Saçlarım simsiyahtı
Hayallerimi kuruyorum
Hergün kalkma vaktine erkenden
Onlar uyandırıyor beni horozlar ötmeden
Hayallerim yılları tüketiyor
Zaman, varlığı meçhul bir yere saklanmış
Bir ilaç gibi herşeye deva
Azrail gibi hazır almaya
Onun niyeti yok hiç utanmaya
Çalıp götürüyor
Çalıp götürüyor
Bir de çalıp oynasa
O çingene akşamlarında delikanlılığımın
Rakkaseler gibi bel kıvırsa
Ya da bir haydut gibi yolumu kesse
En şakrak yerinde dansın

Kadın mıdır, erkek midir bu zaman, o bir hünsa cinsiyetsiz, ne idüğü
belirsiz, eğiliyor bükülüyor bilesiniz ve küstahça tükürüyor yüzlerimize
çok kalmışsa yanımızda, kar yağıyor kaçıncı mevsim bu kar gördüğüm
hangisinde mutlu bir beyazlığı avuçladım ellerimde,

Üzerinde gecenin yorgunluğunu taşıyan beyaz sabahlıklı bir fahişe gibi
kentin sokakları, kaygan ve ıslak ve balgam içinde bacalardan akan kara
pislikler, kar yağıyor sadece çıplak ağaçların üzerine tünemiş o tatlı
güzel duygular, birbirlerine sokulmuşcasına ama yapayalnız

Çocuklar sevinçli okullar tatil
O insanı tutsak eden okullar
Sevimsiz asurlular, babilin asma bahçeleri
Çoktan seçmeli testler
Kimse aşkın kimyasını öğretmiyor
Bir öğretseler
Karda kışta
Savaşta, barışta
Koşa koşa okula gidecek yavrucaklar
Aşkın kimyasını bilen yok
Mutluluğun fiziğinden habersiz sıralar

Ve onlar için de geçecek bu güzel zamanlar
Kar yağacak
Yağmur yağacak
Çiçekler açacak
O tren yine kaçacak