sevgili oğlum,
nasihat değil bu sana.
akıl vermek haddimemi?
bunları hayat verecek,öğretecek sana

sen ki
doyamadığım
sen ki
‘bi çitim mavisin’ gözümde
sen ki
sevdalımsın paylaşamadığım
yer etmedi bu denli gönlümde
en sevdiğim ezgiler bile
sen ki
tozu duman eden rüzgar kadar
uzaksın bana
sen ki
çoban yıldızı kadar yakınımda
içimdesin benim
çoban yıldızı ki görebildiğim tek yıldız
çoban yıldızı ki güneş kadar sıcak
hiç ayrılmayacakmışcasına
gerekiyorsa ölümüde yaşa ama
diren
diren ölmek için
onurun için,emeğin,ekmeğin için
geleceği kur gönlünde

sevdim seni
sevdim
sevdim çılgınca
sevdim
sevdim anneni
çılgınca hemde
ağladım kaç kere sevgim için
çabaladım doruğa çıkması için sevgimin
körü körüne bağlanmadım ama
görmedim asla
namusu iki bacak arasında
görmedim asla
birlikteliği ve sevgiyi cinsellikte
sev sende
çılgınca hemde
asla tavır verme ama kişiliğinden
bağlanma körü körüne kimseye
geçmişi kır gönlünde gerekirse
dedimya yani oğlum
geleceği
geleceği kur gönlünde
geleceği öyle sağlam kurki
yıkılmasın asla

İstanbul – Ekim 1995