Bu şehir kutsal aşiklarin mezari
Yürüyen ölülerin mesire yeri
Kafesli evlerde satilir nefisler
Yigidinin ölüm haberi gelinlerin yüregine
Bir kor gibi düşer
Düşerde baştan başa kizil olur şehir
Kan kokar her yer
Evler vardir varoşlarinda
Yikik ve solucan masumlugunda
Ucuz kömürler yakilir kişlarinda
Plastik topuyla çamura bulanir çocuklar
Gönderirken eşini her sabah işine
Gicirdatir tahta kapiyi kadinlar
Anadir onlar!
Kreşlerin adini duymamiş
Her biri bir damladir
Sevgi deryasina düşen

Bu şehir daglarin sisidir
Ihtişamini saklar düşüncelerimin
Buz gibi erimiştir bu şehirlerde
Dostluk ve sevgi
Eritir varoşlarin çocuklarini
Tutuk kalmiştir yürekler
Kaliba konmuştur ruhlar
Sessizce aglar bebekler
Gözyaşi dökmeden
Gülümsemeden hayata
Bedenleri büyürde
Ruhlari noktadir burda

Geceler gariptir
Issiz ve zemherir ayazinda
Titrek dudaklari öptügünde güneşin
Düşer gecenin üstüne birkaç damla gözyaşi
Eritir ruhumu bu şehir
Akreplerin zehirledigi masum
Ve bir o kadar suçlu insan
Vardir bu şehirde
Akreplerine aglarim bu şehrin
Zavalli akreplerine

Hayat Yusufu yiyen kurt hikayesi gibi yalandir
Yalandir herşey bu şehirde
Yusuf öksüzdür yalniz kimsesiz
Aglayani yoktur
Gömlegi kurudur
Kuyusu derin ve zalim
Züleyhasi masumdur
Mecnunu haindir
Bu şehir kül kedilerinin kötü üvey anne oldugu
şehirdir
Cüceler sarayin mazlum cadisina zehirli elma sunarlar
Kahramani yoktur bu şehrin
Herkes kötü adamdir
Ve insanlar yalnizdir
ޞehirde kimsesiz ve yalniz
Bu şehir masum akreplerin şehridir
Bu şehir aglayani olmayan şehirdir
Bu şehir yalniz akreplerin agladigi şehirdir.