Denizin sesi geliyor ta sahilden,
ޞimşekler oynaşiyor üzerinde,
Kumsal yine sessiz,yine sakin bu Aralik akşaminda.
Rüzgar yaliyor titrek dudaklarindaki sigarayi
Içinde binlerce alev kopuyor bu yagmur akşaminda,
O sessizliginin arkasinda deprem sarsintisi.
Denizi düşünüyor,
Kumsali düşünüyor,
Geçmişi düşünüyor.
Umudu akiyor yüreginden,
Korkuyor, titriyor,haykiriyor içinden.
Dalgalar vuruyor beynine,
Her çarpişta biraz daha tüketiyor umudu.

Çoçuk sesleri geliyor kulagina,
Çoçuklar ekmegi, çoçuklar siginagi.
Bikiyor, isyan ediyor,
Ama yine geri dönüyor.
Özlemi var silasinda,
Hayati var anilarinda,
Yine de umudu var yüreginde.

Yokuşu yürüyor, ama yorulmuyor,
Içine işlemiş acilari ona güç veriyor.
Geçmişinden kaçar gibi gidiyor,
Anilarini, hayallerini ve yüregini sakliyor.

Dalgalara koşuyor , haykiriyor,
Ve gözlerinden deniz akiyor….!

Fethiye – 17.12.1998